Εμπόλεμη ζώνη θυμίζει μια περιοχή στην κοιλάδα της Σούσα, από όπου θα ξεκινά η σήραγγα που θα ενώνει τη Λυόν με το Τορίνο.
Αστυνομικοί παντού, στρατιωτικοί με πολιτικά διάσπαρτοι στο δάσος και εργάτες γύρω από την περίφραξη συνθέτουν την εικόνα στη μία πλευρά ενός από τα πιο μεγαλεπήβολα έργα στην Ευρώπη.
Η εταιρεία που έχει αναλάβει την εκμετάλλευση του έργου δεν επέτρεψε τις κάμερες στην περιοχή της Σούσα εξαιτίας της έντασης που εδώ και χρόνια επικρατεί.
Όμως, ο Λούκα Τζούντι βρήκε ένα μονοπάτι μέσα από τα βουνά. Ξέρει πολύ καλά την περιοχή. Είναι φύλακας του πάρκου και απόλυτα αντίθετος με την κατασκευή του τούνελ.
“Το ενεργειακό, περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος της κατασκευής του τούνελ είναι τόσο υψηλό που η επένδυση δεν πρόκειται να αποδώσει… Δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε κέρδος… Εδώ και είκοσι χρόνια η κυκλοφορία επιβατών καθώς και εμπορευμάτων ανάμεσα στη Γαλλία και την Ιταλία πέφτει διαρκώς” είπε χαρακτηριστικά.
Οι πολέμιοι της δημιουργίας του τούνελ υποστηρίζουν ότι η ιστορική γραμμή που περνάει από δίπλα υπερκαλύπτει τις ανάγκες, και ζητούν από την Ευρώπη να κάνει πίσω.
Οι κάτοικοι από την πλευρά τους, διαμαρτύρονται για τις συνέπειες που θα έχει στην καθημερινότητά τους το έργο καθώς φοβούνται ότι το τούνελ θα αποκόψει τα χωριά τους από την υδροδότηση.
“Προβλέπεται ότι θα καταναλώνονται 1.000 λίτρα νερού την ώρα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Πρόκειται για αριθμό ισοδύναμο με αυτόν που καλύπτει τις ανάγκες μίας πόλης ενός εκατομμυρίου κατοίκων” επεσήμανε ο Μάρκο Σιμπόνα, μέλος μιας οργάνωσης που αγωνίζεται εναντίον του έργου.
Η δήμαρχος της Σούσας, Τζέμα Αμπρίνο, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει θερμά την κατασκευή. Μετά από συζητήσεις με τους μηχανικούς πιστεύει τώρα ότι οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι είναι διαχειρίσιμοι και ότι τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από το έργο θα είναι σημαντικά για την περιοχή.
“Ελπίζουμε ότι για πρώτη φορά οι κυβερνήσεις θα έχουν πάρει την απόφασή τους και θα φτιάξουν ακόμη ένα διεθνή σταθμό που θα δώσει μία πραγματική δυνατότητα ανάπτυξης στην πόλη της Σούσα”.
Την ίδια άποψη μοιράζεται και ο δήμαρχος του Μοντάν στη γαλλική πλευρά της σήραγγας. Ο Ζαν Κλοντ Ραφέν υποστηρίζει ότι το τρένο αξίζει πολύ περισσότερο από το φορτηγό και υπερθεματίζει τα οικονομικά οφέλη που θα φέρει η επένδυση στην περιοχή.
“Είναι σημαντικό να δημιουργούνται θέσεις εργασίας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Και αυτό το μεγάλο έργο θα δώσει μια τεράστια ανάσα και στις δύο κοιλάδες για τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια” υπογράμμισε.
Η διαδρομή Λυόν- Τορίνο είναι το κλειδί για το μελλοντικό ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο, λένε οι υποστηρικτές του έργου.
Η κατασκευή του αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ και συνδέει και πάλι τη Λισαβόνα με τη Βουδαπέστη και μακροπρόθεσμα με το Κίεβο.
Το βασικό επιχείρημα εκείνων που αντιδρούν όπως ο Γάλλος Εμανουέλ Κλου, που έχει το σχετικό μπλογκ είναι απλό: Η περιορισμένη κυκλοφορία στα σύνορα είτε με τρένο είτε οδικά αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ανάγκη για ένα καινούριο τούνελ… ειδικά τώρα που η ιστορική γραμμή έχει ανακαινιστεί.
“Όταν μου μιλούν για κατεστραμμένη υποδομή, με αφήνουν άφωνο. Υπάρχουν έργα που έχουν ανακαινιστεί πλήρως όπως αυτή εδώ η γέφυρα και μία καινούρια γραμμή θα στοιχίσει πολύ ακριβά, 25 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή θα κόστιζαν 500 καινούρια νοσοκομεία. Η Γαλλική Οικονομική Επιτροπή έχει πει ότι η γραμμή Λυόν – Τορίνο δεν πρόκειται να είναι κερδοφόρα” τόνισε.
Η Επιτροπή κατακρίνει την εκτόξευση του προβλεπόμενου κόστους από τα 12 στα 26 δισ. ευρώ.
Παρά την δηκτική αυτή αναφορά ο πρόεδρος της γαλλικής περιοχής Ροδανού- Άλπεων υπεραμύνεται της κατασκευής της σήραγγας.
“Οι εμπορικές συναλλαγές θα αυξηθούν όχι μόνο ανάμεσα στη Γαλλία και την Ιταλία αλλά ακόμα ανάμεσα στις Μεσογειακές περιοχές και τις χώρες του Δούναβη. Σήμερα στη Γαλλία μόνο 10% των μεταφορών γίνονται με σιδηρόδρομο από το πέρασμα των Άλπεων.
Στην Αυστρία το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 35% και στην Ελβετία το 65%. Ο σιδηρόδρομος είναι το μέλλον. Είναι το μέλλον για καλές και ασφαλείς συναλλαγές” είπε ο Ζαν Ζακ Κεράν.
Στην Μπαρντονέτσια της Ιταλίας ο Reporter συναντά τον Μάριο Βιράνο, τον ειδικό επίτροπο της ιταλικής κυβέρνησης για το έργο Λυόν- Τορίνο.
Ο Βιράνο υποστηρίζει ότι το 2014 τα μεγάλα ταξίδια θα μπορούσαν να ξεκινήσουν αν τα τελευταία οικονομικά και πολιτικά εμπόδια ξεπεραστούν.
“Τα τρένα είναι ανταγωνιστικά, οικονομικά και κερδοφόρα όταν διανύουν μία πεδιάδα. Αλλά αν υπάρχουν βουνά, ο μόνος τρόπος για να τα κάνεις να προχωρήσουν είναι να περάσεις μέσα από αυτά, χαμηλά και να κατασκευάσεις μία σήραγγα στη βάση. Σήμερα, εδώ, τα τρένα φτάνουν μέχρι τα 1.300 μέτρα ύψος. Για να γίνει αυτό χρειάζονται τρεις κινητήρες για κάθε τρένο. Και αυτό τα καθιστά μη ανταγωνιστικά μέσα” είπε σχετικά.
Η ιστορική γραμμή χρονολογείται από το 1871 με μία κλίση σχεδόν τρεις φορές πιο αποτομη από αυτή της μελλοντικής σήραγγας. Είναι ενεργοβόρα και 60% πιο ακριβή από την ευθεία γραμμή.
Η Ιταλία είναι ο δεύτερος οικονομικός εταίρος της Γαλλίας, αλλά το κόστος της πρόσβασης στη γειτονική αγορά είναι το πιο ακριβό στην Ευρώπη. Ο Πατρικ Μινιόλα, γάλλος επιχειρηματίας, εισάγει τα πλακάκια του από την Ιταλία. Εγκαταστάθηκε κοντά σε ένα σταθμό εμπορευματοκιβωτίων.
Όμως δεν τον χρησιμοποιεί πια.
“Εμείς, έχουμε την εμπειρία εδώ και κάποια χρόνια που χρησιμοποιούμε το σταθμό εμπορευματοκιβωτίων. Στην πραγματικότητα το σύστημα δεν είναι επαρκώς οργανωμένο, γιατί ο όγκος των συναλλαγών ανάμεσα στη Γαλλία και την Ιταλία δεν είναι επαρκής για να έχουμε ένα αξιόπιστο σύστημα. Έτσι, αφού δεν γίνεται αρκετό εμπόριο, δεν υπάρχει η γραμμή Λυόν- Τορίνο ούτε μία χαμηλή σιδηροδρομική γραμμή οι μεταφορείς οργανώνονται ανάλογα” είπε χαρακτηριστικά.
Όσοι θέλουν την κατασκευή της σήραγγας παραδέχονται ότι η διασυνοριακή κυκλοφορία έχει πέσει εξαιτίας της κρίσης αλλά υπογραμμίζουν ότι το έργο πρέπει να συνεχίσει με ορίζοντα το 2025, χρονιά που φέρεται να τίθεται σε λειτουργία το τούνελ. Ελπίζουν ότι η ανάπτυξη θα επιστρέψει με αυτόν τρόπο και ότι οι επιβάτες αντίστοιχα θα κερδίζουν πολύτιμο χρόνο.
Μέσα σε είκοσι χρόνια περνάμε από τη Λυόν στο Τορίνο σε μία ώρα και 47 λεπτά αντί για τρεισίμισι ώρες. Από το Παρίσι στη Βενετία καθώς και από το Μιλάνο στη Βαρκελώνη, ο χρόνος του ταξιδιού θα μειωθεί στο μισό.
Στο Ματί, ένα χωριό της κοιλάδας της Σούσα, ο Εφρέμ Αλμπέρτο έχει αναστηλώσει ένα παλιό σπίτι και το έχει μετατρέψει σε ξενώνα. Απολαμβάνοντας ένα τοπικό κρασί, συμφωνεί με τον Πρόεδρο της Κοινότητας του Βουνού ότι η Ιταλία σε απόλυτη κρίση έχει άλλες προτεραιότητες: θα έπρεπε να επενδύσει στην αντισεισμική προστασία στα σχολεία και τα νοσοκομεία.
“Αυτή τη στιγμή είναι σαν να αγοράζει κάποιος μία φεράρι για να πάει στο φούρνο ενώ δεν έχει λεφτά να αγοράσει ψωμί. Είναι από τα πράγματα που πρέπει να κατακρίνουμε σε σχέση με αυτό το έργο” είπε ο Σάντρο Πλάνο.
“Νομίζω ότι η οικονομία μας δεν μπορεί να έχει απεριόριστη ανάπτυξη, χωρίς τέλος. Πάντα, περισσότερες συναλλαγές, πάντα πιο γρήγορα. Αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει” τόνισε ο Εφρέμ Αλμπέρτο.
Στη γαλλική πλευρά, οι δίοδοι πρόσβασης έχουν ήδη σκαφτεί κατεβαίνοντας στο βάθος του βουνού. Στο σημείο αυτό όλα είναι έτοιμα προκειμένου το έργο να ξεκινήσει.
Στο σκληρό πυρήνα των αντιμαχούντων η ερώτηση είναι απλή. Δεν πρέπει να δεχτούμε την απόφαση των κυβερνήσεων Γαλλίας και Ιταλίας που έχουν εκλεγεί δημοκρατικά και άρα είναι εξουσιοδοτημένοι από τους λαούς να αποφασίζουν για το κοινό καλό;
“Ποια δημοκρατία;” αναρωτιέται η Πιέρα Γκανιόν. “Πήραν έναν γεωγραφικό χάρτη και σχεδίασαν μία γραμμή λέγοντας: Εδώ θα κατασκευάσουμε μία σήραγγα. Μοιάζει αυτό με δημοκρατία; Αυτοί εκεί ψηλά αποφασίζουν και εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα; Εμείς ζούμε εδώ” τόνισε.
Ο Τζιανμάρκο Μοσκέτο, της ίδιας οργάνωσης ξεκαθαρίζει ότι δεν σκοπεύουν να υποχωρήσουν.
“Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εμποδίσουμε το έργο. Μπορούμε να μπλοκάρουμε την κυκλοφορία των φορτηγών που πρέπει να βγουν από αυτό το τούνελ που έχουν ήδη σκάψει”.
Το έργο του σιδηροδρόμου εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο σύγκρουσης. Έχουν επενδυθεί 800 εκατομμύρια ευρώ για προπαρασκευαστικές εργασίες. Υπάρχει περίπτωση να μείνουν έτσι και όλα να σταματήσουν; Ή θα σκάψουν το τούνελ μέχρι το τέλος;
Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι για αυτό το ευρωπαϊκό σχέδιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου