23 Δεκεμβρίου 2013

ΑΠΟΦΑΣΗ Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ



Πραγματοποιήθηκε στις 00/11/2013 στην Αθήνα, η Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Δικτύου Σιδηροδρομικών.

Στη Συνδιάσκεψη στην οποία πήραν μέρος σιδηροδρομικοί από πολλά σιδηροδρομικά κέντρα, συζητήθηκαν αφενός μεν, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί με τον κατακερματισμό και τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου και αφετέρου η πορεία, οι θέσεις και η προοπτική του Δικτύου.

Επαναβεβαιώθηκε η αποδοχή των ιδρυτικών αρχών του Δικτύου:

"ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ"
To Δίκτυο Σιδηροδρομικών είναι μια εργατική συνδικαλιστική έκφραση που δραστηριοποιείται στο χώρο του σιδηροδρόμου με σκοπό, μέσα από τα συνδικάτα να αλλάξει το συνδικαλιστικό τοπίο στο χώρο και στη χώρα μας. 

Να επανασυνδεθούν τα συνδικάτα με τους εργαζόμενους και κυρίως με τους νέους και τις γυναίκες, μ’ αυτούς που είναι «εκτός των τειχών» και αποτελούν αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης απ’ τους εργοδότες, με τους ελαστικά αμειβόμενους και ανασφάλιστους, μ’ αυτούς που είναι σε καθεστώς ενοικίασης ή δουλεύουν σε υπεργολαβίες, με τους μετανάστες και με όλους τους εργαζόμενους που βιώνουν την άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση και την κοινωνική αδικία.
Το ΔΙ.ΣΙ. επιδιώκει την ενίσχυση της συλλογικής και αγωνιστικής δράσης. Αγωνίζεται για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης μέσα στην εργατική τάξη. 
Τα συνδικαλιστικά του στελέχη, δραστηριοποιούνται στα πλαίσια των αρχών και των στόχων του και ελέγχεται η δράση τους από τη Γενική Συνέλευση που είναι το ανώτερο όργανο του.

Το ΔΙ.ΣΙ.
• Είναι ΑΥΤΟΝΟΜΟ από κυβερνητικές -κρατικές -εργοδοτικές και κομματικές παρεμβάσεις.
Το ότι διακηρύσσει την Αυτονομία των Εργατικών Συνδικάτων απέναντι στα πολιτικά κόμματα ή τους πολιτικούς σχηματισμούς, αυτό δεν σημαίνει ότι υποστηρίζει την ουδετερότητα ή την απολιτικοποίηση των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων των Εργαζόμενων, αφού όλα τα προβλήματα είναι πολιτικά και η πολιτική ασχολείται με όλα τα προβλήματα. 
Η Αυτονομία του ΔΙ.ΣΙ. σημαίνει την άρνηση της υποταγής και της εξάρτησης του προσανατολισμού και της δράσης των Εργατικών Συνδικάτων από ένα κόμμα ή μια Κυβέρνηση. Και αυτό ακόμη σημαίνει την ικανότητα των Εργατικών Συνδικάτων να μπορούν να κρίνουν τα γεγονότα και τις πολιτικές συνθήκες και καταστάσεις και να τίθενται στο ίδιο επίπεδο ισότητας πνευματικής και ηθικής με τα κόμματα. 
Η δράση του δεν θα καθορίζεται από τις οδηγίες, τις κατευθύνσεις και τις εντολές των κομμάτων ή των κυβερνήσεων.

• Έχει ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ λόγο, προτάσεις και πρωτοβουλίες για την προώθηση των συμφερόντων των εργαζομένων.
• Παλεύει για την κατοχύρωση της οικονομικής ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ τους από κάθε λογής μηχανισμούς και θεσμούς που συντηρούν και αναπαράγουν την πολιτική, οργανωτική και άλλη εξάρτησή τους.
• Αντιπαλεύει φαινόμενα παραγοντισμού, συντεχνιασμού, γραφειοκρατίας και εκφυλισμού μέσα στα συνδικάτα. Προωθεί την συμμετοχή των εργαζομένων, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και επιδιώκει την ολόπλευρη και ουσιαστική ΑΝΑΝΕΩΣΗ του συνδικαλιστικού κινήματος (προγραμματική, ιδεολογική, οργανωτική, ηλικιακή κ.λ.π.).
• Έχει ΤΑΞΙΚΟ χαρακτήρα, κατεύθυνση και περιεχόμενο, και υπερασπίζεται ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ τα δικαιώματα των εργαζομένων.
• Είναι βαθιά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ σε όλες τις λειτουργίες, διαδικασίες, Θέσεις και όργανα του.
• Υποστηρίζει την ΕΝΟΤΗΤΑ στην δράση των εργαζομένων, πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα κάθε φορά, μέσα από τη διαφορετικότητα των απόψεων τους και λειτουργεί με βάση την αρχή της δημοκρατικά εκφρασμένης πλειοψηφίας, υποστηρίζοντας όμως και το δικαίωμα ύπαρξης διαφορετικής γνώμης.

Στο ΔΙ.ΣΙ. συμμετέχουν όσοι θέλουν να παλέψουν μέσα από τα συνδικάτα ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τις αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Πιστεύει στις αξίες και τους στόχους της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και στην ανάγκη απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από το εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά δεν τα θέτει ως προϋπόθεση της κοινής δράσης. 
Είναι υπέρ της ΕΝΙΑΙΑΣ έκφρασης του «συνδικαλιστικού κινήματος» που θα ξεπερνά τις τεχνητές διαιρέσεις των εργαζομένων.

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Το Δίκτυο Σιδηροδρομικών αποτελεί μια συνδικαλιστική έκφραση πανελλαδικού χαρακτήρα. Ο προσανατολισμός δουλειάς είναι μέσα στα συνδικάτα, ώστε να παίξουν το διεκδικητικό τους ρόλο, με στόχο την ενίσχυση του αυτόνομου, ταξικού, ριζοσπαστικού ρεύματος μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Μέλη του ΔΙ.ΣΙ. είναι φυσικά πρόσωπα και σχήματα, που πιστεύουν στις παραπάνω αρχές.
Η συμμετοχή τους και η προσφορά τους στο ΔΙ.ΣΙ. είναι απολύτως εθελοντική. Το ΔΙ.ΣΙ.  στηρίζεται σε δικά του οικονομικά μέσα που προέρχονται από την αυθόρμητη συνεισφορά των μελών του, φυσικών προσώπων ή συλλογικοτήτων.
Το ΔΙ.ΣΙ. δεν καθοδηγείται στη δράση του από κανένα ανώτερο καθοδηγητικά κομματικό ή άλλο όργανο. 
Κινείται με βάση τις αποφάσεις των οργάνων του. Η σχέση με τα επί μέρους σχήματα δεν είναι σχέση καθοδηγητή-καθοδηγούμενου, αλλά υποβοηθητική ώστε να υπάρξει ενιαιοποίηση του λόγου και της τακτικής μας στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Έχει ως πρώτη προτεραιότητα τη συγκρότηση ευρύτερων συσπειρώσεων και ψηφοδελτίων των εργαζομένων, που συμφωνούν να δράσουν από κοινού για συγκεκριμένα προβλήματα και στόχους, σε όλα τα επίπεδα συνδικαλιστικής δράσης, μέσα από τα οποία δραστηριοποιούνται οι δυνάμεις του.”

Διακήρυξη, η οποία συμπληρώθηκε με στόχο ένα νέου τύπου, ελπιδοφόρο και νικηφόρο κίνημα με κεντρικά συνθήματα τη μαζικοποίηση και ριζοσπαστικοποίηση.

Συγκεκριμένα:

1. Ενίσχυση με όλες μας τις δυνάμεις, κάθε κινηματικής διαδικασίας που ανοίγει. Άνοιγμα από την πλευρά μας κινήσεων για κάθε τι, με συμμετοχή των εργαζομένων στις αποφάσεις. Αποκωδικοποίηση των εξελίξεων. Ενεργητική παρουσία του Δικτύου σε όλες τις κινητοποιήσεις.
2. Γρήγορη ανασύνταξη, μακριά από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες τύπου ΓΣΕΕ που τόσα χρόνια δεν συντονίζουν κανέναν αγώνα και παίζουν το πολιτικό παιχνίδι των εργοδοτών με τις απεργίες – ντουφεκιές που απλώς εκτονώνουν την αγωνιστική διάθεση μας. Διαχωρισμός μας πολιτικά από τον πασοκοσυνδικαλισμό (ΓΣΕΕ, Ομοσπονδία) και προσπάθεια για παράλληλα νέα κέντρα αγώνα (συντονιστικό πρωτοβάθμιων, συντονισμός ομοσπονδιών, συντονισμός μέσων μεταφοράς κ.α.) και λειτουργία αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών στο κίνημα. Νέα προσπάθεια για ενιαίο κέντρο αγώνα στον ΟΣΕ με τις άλλες αριστερές δυνάμεις.
3. Σήκωμα του ζητήματος των ιδιωτικοποιήσεων. Είναι βαρύ, αφορά πολύ κόσμο και έχουμε πολύ υλικό από άλλες χώρες και για το σιδηρόδρομο και για νερό και για ρεύμα. Θα μπορούσε το Δίκτυο να οργανώσει ένα διήμερο κατά των ιδιωτικοποιήσεων και με άλλους φορείς.
4. Κανένας μόνος του στην κρίση. Να  σηκώσουμε το θέμα της κοινωνικής αλληλεγγύης, να ενημερώνουμε για τα κοινωνικά παντοπωλεία, μαγειρεία, ανταλλακτικά παζάρια κ.α. Να πιέσουμε για το συνεταιρισμό να λειτουργήσει σε άλλη κατεύθυνση. Να δώσουμε στους συναδέλφους το αίτημα «κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι σιδηροδρομικού» και να το κάνουμε πράξη με συγκεκριμένες ενέργειες
5. Κανένας αγωνιστής μόνος του. Να σηκώσουμε μέσα στο χώρο δουλειάς την αλληλεγγύη σε απεργίες άλλων κλάδων – και έμπρακτα – και την αλληλεγγύη σε θέματα της καταστολής. Μαζεύουμε χρήματα, μαζεύουμε υπογραφές κ.α., όλοι οι παλιοί τρόποι που είχαμε πρέπει να ενεργοποιούνται.
6. Ενοποίηση των διάφορων σχημάτων που λειτουργούν στα συνδικάτα σε μια ταξική αγωνιστική παράταξη της Αριστεράς.
7. Πάντρεμα των επιμέρους ζητημάτων με τα γενικότερα. Τα αποσπασματικά και επιμέρους ζητήματα είναι σημαντικά και κεντρίζουν το ενδιαφέρον, όμως δεν μπορούν να κινητοποιήσουν στα σοβαρά πολύ κόσμο, αφού στην πραγματικότητα είναι χαμένα από χέρι αν δε συνδεθούν με αλλαγή πολιτικής. Άρα πολιτικοποίηση των αιτημάτων ώστε να διαμορφώνεται ένα όραμα που να γεννάει ελπίδες. Κατέβασμα στον κόσμο των ζητημάτων  αυτών. Κάποια σημεία του πλαισίου αυτού μπορεί να είναι:
α. Κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου και των εγκυκλίων.
β. Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος,  δεν είναι χρέος του λαού. Δεν χρωστάμε τίποτα, δεν πληρώνουμε τίποτα.
γ. Δεν αναγνωρίζουμε τις αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις.
δ. Ζητάμε κοινωνικοποίηση τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε φιλολαϊκή κατεύθυνση.
ε. Επανακρατικοποίηση – κοινωνικοποίηση του δημόσιου τομέα.
στ. Εκδημοκρατισμός της ζωής μας.

Βάζοντας όλα αυτά τα ζητήματα, είναι αδύνατον να μην ανοίξει η συζήτηση για το κατά πόσο είναι εφικτή αυτή η κατεύθυνση μέσα στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πέρα από τις προσωπικές απόψεις του καθενός, το σίγουρο για το συμφέρον των εργαζομένων είναι το εργατικό κίνημα να διεκδικεί:

Καμία θυσία για το ευρώ και την Ε.Ε.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Για να επιτευχθούν τα παραπάνω, να εξασφαλιστεί η πολιτική αυτοτέλεια του Δικτύου και παράλληλα να ενισχύεται η μαζικοποίηση του, επιβάλλεται η οργάνωση του από τα κάτω, με μια άλλη λογική. 
Να δημιουργηθούν με την ευθύνη της Γραμματείας και του Συντονιστικού τα λεγόμενα «σχήματα» του Δικτύου, ανά σωματείο ή και ανά χώρο. 
Με ευθύνη της ομάδας συνδικαλιστών του κάθε σχήματος, θα πρέπει να μαζεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα οι εργαζόμενοι που έχουν στηρίξει το Δίκτυο αλλά και όσοι βλέπουν τον εαυτό τους σε μια αριστερή αγωνιστική κατεύθυνση, να συζητάνε τα θέματα και να συναποφασίζουν για την τακτική του Δικτύου στα σωματεία, σε εκλογικές αναμετρήσεις κ.λπ. 
Τα κύτταρα παραγωγής πολιτικής του ΔΙΣΙ είναι τα σχήματα της βάσης του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου